Engleski književni kritičar i teoretičar Terry Eagleton (1943) bastardna je pojava, vjernik oformljen marksističkim idejama, marksist koji zna da marksizam nije nešto o borbi klasa (ili kao u nas, o Srbima i Hrvatima), nego predivna teorija koja ozbiljan prostor posvećuje slobodnom vremenu, kao ključu vremena uopće. Slobodno vrijeme je ono isto vrijeme koje današnji intelektualac koristi ne bi li zbrisao od samog sebe: pri ovome se misli podjednako na mizogine kao i na feministice – dobro se zabaviti, očito, može samo čovjek koji se solidno odmakao od vlastita bića.
Eagleton je dobro predstavljen domaćem čitateljstvu, sve do onih njegovih teorijskih intimizacija s lakanovštinom, kod kojih se nitko nije proslavio, no kod njega je najfascinantnije...