PIŠE JURICA PAVIČIĆ Neloša suvremena verzija 'Groznice subotnje večeri'

Godine 1977., u vrijeme kad je disko ludilo bilo na vrhuncu, u svjetskim se kinima pojavio film “Groznica subotnje večeri” koji se preko noći pretvorio u hit koji je obilježio epohu. Film o mladom marginalcu Tonyju Maneru koji se noću iz gusjenice pretvara u leptira plesnog podija bio je na prvoj i očitoj razini filmska posveta disko supkulturi. No, film Johna Badhama bio je ujedno i pronicljivi socijalni film koji je tematizirao društvenu marginalnost i želju sa afirmacijom. Ta afirmacija u Badhamovom se filmu očitovala kroz metaforu dviju obala: one New Jerseya, te rijeke koja junaka dijeli od “meke” - New Yorka.

Muzički kritičari reći će da je suvremena elektronska muzika zapravo unuka diska, po materinskoj liniji via Kraftwerk i techno. Film “We are Your Friends” redatelja Maxa Josepha na isti se način može nazvati unukom “Groznice subotnje večeri”.

Film debitantskog redatelja, nastao u franko-britanskoj koprodukciji Working Title i Studija Canal, nastao je s očitom nakanom da bude za eru elektronske muzike isto ono što je Travoltin film bio za epohu diska.

Oba filma priče su o mladcu s talentom koji žudi od gusjenice postati leptir. Na mjestu neafirmiranog plesača sada je DJ, umjesto diskom film je prožet elektronskom glazbom, umjesto New Jerseya sad je tu dolina San Fernando, a umjesto preko rijeke glavni junak stremi prijeći preko brda - u Hollywood. Uz taj niz sličnosti, Badhamov i Josephov film dijeli jedna krupna razlika: “Saturday Night Fever” bio je kolosalni hit, a “We Are Your Friends” pretvorio se u jedno od komercijalnih razočarenja sezone. Začudo - jer uopće nije loš film!

Junak Josephovog filma je Cole ( Zac Ephron, “High Scholl Musical”), 23-godišnji DJ aspirant iz predgrađa koji živi od telefonske prodaje, a DJ “karijera” sastoji mu se od toga da besplatno muzicira po klubovima vikendom, u nadi da će biti zapažen. Tijekom jednog nastupa, upozna afirmiranog DJ-a Reeda ( Wes Bentley) i njegovu lijepu, mladu asistenticu/ljubavnicu Sophie ( Emilie Ratajkowski). Cole drži da je Reed potrošen i iscijeđen kao DJ, no Reedu se mladac svidi, zove ga u svoju kuću i postaje mu svojevrsni muzički mentor. Problem je u tome što se Cole i Sophie spanđaju, pa se mladi muzičar nađe pred etičkom dilemom - je li mu važnija ljubav ili muška i profesionalna lojalnost mentoru. Istodobno, film prati sudbinu Coleove ekipe, hrpe nadobudnih klinaca iz suburbije koji se postupno odriču sanjarija i otkrivaju tvrdi životni realitet. Dakako, ne i Cole koji - očekivano - na kraju filma dočeka ispunjenje žudnji: pušta muziku na velikom ljetnom festivalu.

Zaplet filma - ukratko - ne pršti od originalnosti, razmjerno je rudimentaran i predvidiv. Josephov film, međutim, bolji je nego što bi ste očekivali od eksploatacijskog artikla za fanovsku muzičku nišu. Baš kao i Badham 1977., Joseph je fino protkao sloj muzičkog filma i socijalni realizam, a stil filma neočekivano je veristički i počiva na sugestivnom ocrtavanju prostora/atmosfere. Zanimljivi su i dijelovi filmu u kojima mentor i učenik tematiziraju poetiku EDM muzike: osobno sam, kao netko tko u EDM poetici nije unutra, iz filma dosta naučio.

“We Are Your Friends” je - ukratko - bolji film nego što bi se očekivalo po krateru koju je prouzročio na žiro-računima producenata.