Canneski festival poznat je po tome što voli u program uvrštavati isti krug provjerenih autorskih miljenika. U takve bez ikakve sumnje spada i Woody Allen. Komičar iz New Yorka u dobroj se mjeri proslavio zahvaljujući francuskoj kritici i filmofilima koji su ga rano podržali, još početkom 70-ih.
Allenovi filmovi u Francuskoj imaju gledanost koja je nerijetko veća od one američke. Dio te francuske allenofilije je i njegov status u Cannesu. Woody Allen je u karijeri kao redatelj snimio ravno 50 filmova, od kojih je čak 14 premijerno prikazao u Cannesu. A ove godine canneski se festival po treći put otvara jednim Allenovim filmom.
O židovskom identitetu
Ovaj put, riječ je o filmu “Cafe Society” koji se odvija u eri klasičnog Hollywooda. Glavni junak filma (Jesse Eisenberg) sin je njujorškog židovskog draguljara koji ne želi nastaviti očev posao, nego sanjari da ode u Hollywood. Jednog dana on ode u Los Angeles i zakuca na vrata ujaku (Steve Carrell) koji je tamo uspješni glumački agent. Ujak isprva ne zna što bi s dosadnim mladim rođakom koji očito ima neutemeljena nadanja. Da bi zabavio mladića, ujak zamoli svoju tajnicu Vonnie (Kristen Stewart) da ga izvede van. Bobby se - međutim - zaljubi u ujakovu tajnicu, ne znajući da je ona ujedno i ujakova ljubavnica. Predlaže joj da se vjenčaju i presele u New York. Kad se sve razotkrije, Vonnie ipak odabere ujaka, a razočarani mladić vrati se u New York. Tu otpočinje biznis pod pokroviteljstvom brata, brodvejskog mafijaša (Corey Stoll). No - kako to već obično biva - stvari će se zakomplicirati, bratov krimi-biznis naći će se na udaru policije, a bivši će se ljubavnici susresti ponovo.
“Cafe Society” film je koji - očekivano - kompilira neke teme koje smo kod Woodyja Allena gledali više puta. Autor se opet bavi pitanjima sudbine i predestinacije, životnih odabira i njihovih posljedica, ponovo se poigrava opozicijom racionalnog i iracionalnog, uma i srca. Slično kao u “Mecima iznad Broadwaya”, Allen i ovdje gradi paralelu između svijeta umjetnosti i kriminala. Više nego u njegovim posljednjim filmovima, Allen se bavi i židovskim identitetom (“Šteta što judaizam nema zagrobni život. Imao bi bolju tržišnu prođu”, veli u jednom trenutku junakova mama). Film ponovo ima ponešto inteligentnih dosjetki i domišljatih ideja.
Izvrsna K. Stewart
No, čovjek se ne može oteti dojmu da je od Woodyja Allena to već gledao, i to ne malo puta, i to bolje, s efektnijom poantom i manje predvidivim razvojem. “Cafe Society” je film s kudikamo manje nadahnuća od Allenovog prethodnika “Nerazumni čovjek”. A ako se nešto može izdvojiti kao najjača snaga filma, onda je to zacijelo Kristen Stewart. Nekadašnja teen zvijezda serijala “Sumrak” je nakon utrnuća serijala 2012. napravila zbilja izvrstan niz uloga u američkim i francuskim filmovima, a ovdje u Cannesu - osim u Allenovom filmu - glumi i u filmu “Osobni kupac” francuskog režisera Oliviera Assayasa. Kod Allena, daleko odskače kao najjača točka filma.