Studio Conran & Partners obožavaju dizajn. Njegovu povijest, sadašnjost, heroje, nade, borbe, eksperimente… I ta ljubav se vidi u svakom njihovu projektu. Vjerojatno zbog toga za oko nam je zapeo njihov Boundary Hotel (član grupacije Design Hotels) u Londonu, koji svakim svojim centimetrom govori o toj njihovoj ljubavi i ovisnosti prema dobrom dizajnu. Hotel je, bez ikakvog pretjerivanja, čista eksplozija dobrog dizajna.
Nalazi se u samom središtu Londona, u okrugu Shoreditch i ima 17 prostranih soba i apartmana za goste od kojih svaka slavi lik, razdoblje ili stil nekog ili nečeg iz sfere dizajna.
Tako, primjerice, postoji soba Josefa Hoffmana, arhitekta i dizajnera, jednog od osnivača bečke secesije, koja vrvi jednostavnim oblicima, minimalističkom dekoracijom i geometrijskim uzorcima po kojima je ovaj Austrijanac bio poznat.
Zatim, hotel ima Britansku sobu, koja se odlikuje tradicionalnim dizajnom ove zemlje s daškom modernog, i tzv. Shaker sobu, uređenu po principu utilitarističke estetike i protestantizma. Tu je i Talijanska soba, koju je opremila Priscilla Carluccio, a u njoj je legendarni namještaj Paole Navone i Vica Magistrettija.
Neke od soba u ovom hotelu posvećene su i Terenceu Conranu i njegovoj supruzi Vicki. Terence je jedan od vodećih svjetskih dizajnera, restauratora i izrađivača namještaja. Glavni detalj u njegovim sobama su omiljeni mu Karuselli stolci autora Krjoa Kukkapuroa.
Inače, gotovo sve stvari koje se nalaze u Boundary Hotelu dali su za potrebe opremanja upravo Terence i Vicki iz svojih privatnih kolekcija. Riječ je o radovima čak 50 umjetnika, fotografa, grafičkih dizajnera i print majstora.
Među njima su veliko i koloritno trodimenzionalno djelo umjetnika Richarda Smitha “Breaking the Boundary”, sedmokatni apstraktni mural Javaida Alvija i karakteristični i karakterni interijeri ilustratora Adama Simpsona, dobitnika nagrade Quentin Blake 2006.
Tu je i djelo “Light is Love” Chrisa Levina, jednog od vodećih suvremenih majstora za rasvjetu, te upečatljiv rad od osam dijelova pariškog grafičkog umjetnika Bleka le Rate. Svoj doprinos dala je i pariška fotografkinja Noelle Hoeppe, čije elegantne, seksi fotografije polugolih žena savršeno idu uz martini u baru. Većina tih radova nalazi se u spavaćim sobama i apartmanima.
No, nisu samo dizajn i umjetnost ono što čini ovaj hotel posebim nego i ekološka osviještenost igra značajnu ulogu u imidžu ovog hotela. Prilikom obnove hotela jako se pazilo na izbor materijala, birani su samo oni lokalni, tradicionalni te oni koji neće uništiti originalni izgled 120 godina stare zgrade. Cijela obnova odvijala se pod budnim okom agencija za zaštitiu okoliša i agencija za zaštitu spomenika kulture i prirode.
